Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Duo Reges: constructio interrete. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Comprehensum, quod cognitum non habet? Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Sit enim idem caecus, debilis. Sed videbimus. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

• Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
• Nescio quo modo praetervolavit oratio.
• Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.
• Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Quae contraria sunt his, malane? Negare non possum. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Quo modo? Quid est enim aliud esse versutum?

1. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit.
2. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
3. Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.
4. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Bork

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Audeo dicere, inquit.

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.

Concede nihil esse bonum, nisi quod bonestum sit: concedendum est in virtute esse positam beatam vitam vide rursus retro: dato hoc dandum erit illud.

Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene
cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque
comprehensam.

Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris
sunt dicta a Laelio.

Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Tuum credibile? Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?